Έχω μια μανία αποθήκευσης, είναι γνωστό. Οι ντουλάπες είναι το στοιχείο μου! Αυτές τις δύο ντουλάπες που απεικονίζονται στις φωτογραφίες τις βρήκα από διαφορετικά μέρη: τη μία πεταμένη στο δρόμο ως σκουπίδι και την άλλη, και πιο μεγάλη, την αγόρασα σε πολύ φτηνή τιμή από παλιατζίδικο στον Πειραιά.

Τη μεγαλύτερη, αφού την έβαψα λευκή, της κάλυψα τα ράφια με περίσσευμα ταπετσαρίας σε έντονο κίτρινο, της έβαλα κοτετσόρσυμα στις πόρτες αντί για τζάμια, και αφού ολοκλήρωσε τη θητεία της στο παιδικό bebe δωμάτιο, την άφησα σε σκεπαστό μπαλκόνι.

Έχοντας πλέον αποκτήσει νέο ρόλο, της τοποθέτησα κάποια μεγάλα βάζα, ανατολίτικης τεχνοτροπίας (δώρα από το κατάστημα MELI), που είχαν ξεμείνει κι αυτά στο υπόγειο.

Τη μικρότερη ντουλάπα, την οποία βρήκα στο δρόμο, την έβαψα κι αυτή λευκή και την πλάτη της μαύρη. Τοποθέτησα τρία ράφια από τζάμι και κάλεσα έναν ηλεκτρολόγο για να προσθέσει δύο σποτάκια στην οροφή και να τη μεταμορφώσει σε φωτιζόμενη βιτρίνα. Την τοποθέτησα στο δωμάτιο της -μέχρι πρότινος- έφηβης κόρης μου και έβαλα μέσα αναμνηστικά, αλλά και πολύ ιδιαίτερα αξεσουάρ μόδας. Πιο παλιά, η μικρή αυτή ντουλάπα είχε πιο formal ρόλο μέσα σε άλλο χώρο του σπιτιού, με αντικείμενα τέχνης, αλλά και συλλογές από μικρές πορσελάνες.

Δεν πετώ εύκολα τίποτα! Έχω μάθει, λόγω του στιλιστικού παρελθόντος, πως ΟΛΑ αλλάζουν μορφή και ΟΛΑ επανέρχονται ξανά στη μόδα! E.M.